![[vulgaten]](isolatie_pur-schuim_bestanden/vulgaten.gif)
Een van de isolatiematerialen waarmee een spouw tijdens
de bouw, maar voornamelijk achteraf, kan worden gevuld, is polyurethaan
(PUR) schuim. Dit isolatieschuim wordt door een chemische reactie uit twee
componenten gevormd, te weten: de harscomponent en de hardercomponent.
De vloeibare harscomponent is in de meeste gevallen vermengd met een vloeistof met een zeer laag kookpunt: het zogenaamde "blaasmiddel".
In sommige gevallen heeft men een klein deel van de zeer reactieve hardercomponent al laten reageren met de harscomponent.
Door het vermengen van de harscomponent met de hardercomponent komt bij de direct inzettende chemische reactie veel warmte vrij, die het "blaasmiddel" doet koken. Het vloeibare reactiemengsel wordt door de gasbellen van het kokende "blaasmiddel" snel tot opschuimen gebracht. Door de gelijktijdig inzettende hardingsreactie wordt de opgeschuimde massa bij normale temperatuur binnen enkele minuten hard.
De applicatie van het reactiemengsel vindt meestal plaats via een betrekkelijk gecompliceerde injecteerapparatuur. In het injecteerpistool worden beide componenten, vlak voor het verlaten van de spuitmond, intensief met elkaar vermengd en zij verlaten als vloeistof het pistool.
Bij het naisoleren van bestaande objecten worden vooraf in het buitenspouwblad vulopeningen geboord en wel volgens een zodanig vulopeningenpatroon, dat enerzijds een volledige vulling van de spouwruimte wordt verkregen en anderzijds een te grote drukopbouw, veroorzaakt door het in de spouw opschuimende reactiemengsel, wordt vermeden.
